Dictada de l’Escomessa – Dissabte 26 de genier 2013
Eriam pas fòrça nombrós aqueste dissabte ! Mai aviam de joines ! Vaquí, emé lei fotos, lo text de la dictada
La recompensa
Un jorn, a l’escòla, lo fiu de Nasreddin a una tant bòna nòta que lo mèstre lo felicita. Son paire qu’es fòrça content li fa tot d’una :
» – Demanda mi çò que vòs e ti va donarai. »
Lo pichon es tot esmòugut, mai saup pasmens que son paire es paure. Alora, pensatiu, li ditz :
» – Ti remerciáu de còr, mai devi chifrar e ti demandi de mi donar de temps, fins a deman de matin.
-D’acòrd, ditz Nasreddin. A deman. »
L’endeman, lo fiu vèn trobar son paire e li demanda un anhèu.
» – Bè, non ! responde Nasreddin. L’anhèu l’auràs pas.
– Mai, coma ? ditz lo pichon, m’aviás promes de mi donar çò que vodriáu.
– Ai tengut paraula. M’as demandat « de temps » ti l’ai donat. »
