Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de tretze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 7 août 2010 en lenga nòsta.
Lo Jorn de la Resclausa
Per l’Agachaire
Ciutadans ! Vaquí que siam ara au Decadí 20 de Termidòr, e que se devèm de l’i celebrar la resclausa. Mai mèfi ! S’una resclausa ei ben ce que li dién en francés une « écluse », lo mot en lenga nòsta a un emplec fòrça mai estendut.
La resclausa, es pas soncament una muralha bastida per arrestar l’aiga, per alimentar un molin subretot, mai pereu tota l’aiga que reten. Ne’n testimoniava dejà, per exemple, au sègle XVII lo Sestian Glaudi Bruèis quand escriviá, dins un biais de provèrbis que l’òm saup jamai tròp se son sieus ò se les a agut entenduts :
Non si pesca ges de balena. »
Ce que cadun podiá ben se n’assegurar…
Mai es pereu l’equivalent dau francés « réservoir », ò « réserve ». Èra clar per lo Manosquin Avril, que notava en 1839 dins son diccionari qu’una resclausa (donava eu la forma « resclaouvo ») èra un « Lieu fait exprès sur le bord de la mer où l’on tient du poisson et des coquillages en réserve. »
Alòr, s’en Republicans de la bòna, volètz festejar dignament lo jorn de la resclausa, aquò vos donarà benlèu d’idèias… Tè, s’avètz de sòus, perqué pas un lingombau termidòr ?…