Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dètz ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 24 octobre 2009 en lenga nòsta.
Manifestar
Per l’Agachaire
Encuei, totei les aparaires de la lenga nòsta, Felibrige e occitanisme un còp de mai recampats, manifèston a Carcassona per sa defensa. Ben entendut que l’Agachaire n’es.
Despuei lo darrier passa-carriera per aquò, a Besièrs en 2007, aviam pasmens agut una victòria istorica, ambé la reconoissença constitucionala de nòstei lengas regionalas au patrimòni de la Nacion. En seguida, l’actuau president de la Republica aviá promés, quand èra candidat, una lèi per ne’n tirar les consequéncias, tant dins sa preséncia publica coma per l’ensenhament. Sa ministra de la Cultura , dòna Albanel, la metet seriosament e l’estudi. Sabèm coma fuguet puei remplaçada, coma totei lei ministres o son un jorn. Auriam poscut pensar que son successor anava continuar son òbra. Estent que degun n’entendiá plus parlar, de Bascos li an demandat una entrevista aquí dessús, d’abòrd que fava un saut dins son païs. Li a mandat per lei recebre un de ses conselhiers, que li a respondut que, fin finala, aquela lèi semblava pas necita, e qu’ambé l’inscripcion dins la constitucion, anava ben coma aquò !…
Aquela posicion venguèsse puei confirmada, que seriam estats un còp de mai engarçats, un còp de mai mespresats. Es pereu aquò qu’assajarem de dire a Carcassona.