Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de dètz ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 2 janvier 2010 en lenga nòsta.
Sant Blasi
Per l’Agachaire
Ai agut parlat des tradicions de la Sant Blasi en Provença nauta, mai aqueste còp ei dau sant eu que dirai quauquei mots.
Es conoissut en cò nòste per aparar dei maus de garganta, e ne’n trobèm la rason dins un dei miracles sieus, que nos cònta la Legenda daurada. Segon aquesta, Blasi naisset en Armenia au sègle III, e l’i venguet avesque, puei ermitan rapòrt ais persecucions de Dioclecian. Un de ses promiers miracles fuguet de levar l’aresta d’un peis qu’aviá traversat la lenga d’un enfant, qu’èra per ne’n morir, e aquò ren qu’en pausent la man sus la tèsta dau dròlle ; dau temps que, ben entendut, pregava Dieu…
Mai escotem nòsta version medievala d’òc :
« Et adonc una femna li venc que avia un filh que volia morir, per çò quar avia un òs en la lenga entraversat, de peis, e pauset li lo sieu filh als pès sieus, per çò que lo’lh guerís, e preguet li plorant que sanh Blase pausès la man sobre l’enfant ; e oret Dieu, pregant per lo filh d’aquela femna, e pels autres que demanderon a Dieu sanetat e’l nom de sanh Blase, que totz fosson sanatz, per que foron gueritz. »
Adonc, s’un còp una aresta de peis vos estrangola, saubretz lo sant que fau pregar…