Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de quinze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 03 novembre 2012
en lenga nòsta
Per l’Agachaire
Lo Patanon
Aqueste Tridí 13 de Brumaire, lo calendier republican fait onor au patanon (lo « topinambour » francés) que, pecaire, n’a encar ben de besonh !…
A faugut lòngtemps per que ne’n sachèsso lo gost, d’abòrd que, se dins l’ostau ne’n parlavon fòrça, jamai ma grand ne’n cosinet.
D’aqueu lieume, disián qu’èra d’aqueles causas marridassas que, pendent la guèrra, lei devián manjar per fòrça (ambé de « rutabagàs », que ren son nom sentiá mau…), fauta de trufas e de pron d’autra ortolalha.
Puei, quauques annadas fai, tornet venir de mòda, coma tot plen d’autrei « lieumes oblidats » (que pasmens nautrei, n’i a pron que jamai oblideriam).
Lo promier còp que ne’n tastèro, dins quauqua manifestacion especialisada, fuguèro estrambordat de tant qu’aquò èra bòn ! Semblava de cuous de carchòfles, en pus gròs e un pauc mai fèrmes.
Lèu ne’n crompèro e, coma les aviáu manjats, li laissèro la pèu, en lei fretent sota l’aiga amb una d’aquelei gratonas verdes que vendon per escurar lo cuou dei sartans, e d’autres aisinas venent negras.
Lei fèro bolhir jusque que lo cotèu se tanquèsse, e lei mangèro encar caudets en vinaigreta.
Ara ne’n podètz far de sopa, de purèia, lei metre ambé l’alhòli coma lo Barsòtti, ò faire « a la provençala » a la mòda de Reboul ò segon la recèpta, mai complicada, de Gedda… ò encara crus a la remolada…