Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de quinze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 09 Février 2013
en lenga nòsta
Per l’Agachaire
Santa Apollònia
La santa dau jorn, que li diam nautres Apollònia, ò encara Pollònia ò Pollonia se sòna en francés « Apollonie » e, pus sovent encara, « Apolline ».
Me demando ara se nòste Pollònia seriá pas a l’origina dau nom d’un ancian molin de la comuna de Montlaur, « lo molin de Polònha », qu’a donat son nom a un libre d’un celèbre escrivan manosquin…
Coma que siegue, la vertadiera Pollònia ela pereu aguèt pron de malastres a la fin de sa vida.
Aquò se passava pas dins la Provença nauta mai en Alexandria, en l’an 249, au temps que se faguèt ailà una persecucion des crestians. Apollònia n’èra, vièlha mai encar vièrgi. Benlèu en rapòrt ambé son temps, li brigalhèron una a cha una totei lei dents.
Après, abrèron un lenhier, e l’amenacèron de la gitar dedins se prononciavon pas amb elei de gròs mots còntra sa religion. Ela s’excusèt, e d’esperela se vai bandir dins lei flamas…
Ei lo pus sovent representada amb unes estenalhas dins una man, tenent encara una gròssa dent, e la pauma dau martiri dins l’autra. Ben entendut èra pregada per lei maus de dents, e es encuei la patrona dei dentistas…
E conoissèm au mens una capèla que li es dedicada ont, a l’entorn, s’es agut trobat tot plen de dents cariadas, enterradas aquí en manièra de vòts…
