Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins “La Provence”, edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de setze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 09 novembre 2013
en lenga nòsta
Per l’Agachaire
Jorn de Miugrana
Nos vaquí, republicanament parlent, au jorn de la Miugrana, festejada cada an au Nonidí 19 de Brumaire, onte siam. Ai agut parlat aicí d’aquela frucha e de son utilisacion en cò nòste, culinària, medicala emai literària. Mai es una istòria vertadiera de miugranas que vos vau contar encuei.
Aquò se passava a Forcauquier, en 1961 ò 62. La Rostan nos aviá convidats a sopar, d’abòrd que recebiá un amic sieu qu’aviá una teoria personala sus nòste celèbre cantic locau de « Provençaus e catolics », e pensava que m’interessariá de l’entendre. Segon son dire, èra un manifèste catar escondut e, ma fista, sa demostracion èra fòrça interessanta. Amb aquò aquel òme èra consul de França a Dacà, mai ne’n tornava dins l’espèra d’una novèla nominacion. Entre temps, èra vengut passar quauquei jorns aicí e èra per tornar a París, mai se planhiá de pas aguer poscut tastat de miugranas, que pasmens n’èra (quasi…) la sason. Mon paire prometet de li ne’n mandar tre que n’i auriá, a son adreiça que li laisset au Quai d’Orsay.
Quauquei jorns après n’i aguet enfin sus lo mercat, e mon paire ne’n faguet un bèu paquet, ben embalat, dins una boita de cauçaduras, en li marquent dessús : « Fragile : grenades ! »… Pas besonh de dire que, au periòde qu’eriam, son lei deminaires de l’antiterrorisme que durbèron lo mandadís…
Jean-Yves ROYER
