Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca ! (N’avem doi per l’ocasion)
Cronica per aqueu dimènegue 14 de junh de mai dau 2015 en lenga nòsta
Per la Trinitat
Aquò ei la promiera causa que marca encuei mon cartabèu, avans la Fèsta dei Maires. Se sòna per les crestians la Santa Trinitat e fai lo promier de sei mistèris.
De pichòt an agut assajar de me l’explicar mai d’un còp, e de mai d’un biais, mai li ai jamai tròp ren comprés. Me parlavon d’un triangle, qu’a tres ponchas mai qu’es pasmens un solet triangle, mai vesiáu gaire lo rapòrt ambé son istòria de Paire, de Fieu e de Sant-Esperit ; subretot qu’aqueste lo mostravon clarament en forma de colomba…
D’alhors aqueu mistèri aviá congreiat de molons de galejadas, mai ò mens complicadas. Me rapèlo d’una que parlava d’un capelan qu’assajava d’explicar la Trinitat a de païsanàs, que l’entendián pas mielhs que ieu. Dins la capèla onte fasiá son pròne, un capochin ventrelús roncava. Adonc lo curat lo donet coma exemple : « Vesètz aqueste capochin ? Ei gras coma un ton, manja coma un pòrc, beu tant coma un camèu… E pasmens, tot aquò fai ren qu’un solet capochin ! »
N’i aviá una autra qu’èra una contèsta entre dos monges d’òrdres diferents, que se fava sens un mot. L’un mostrava un det, l’autre li ne’n mostrava dos, lo promier ne’n metiá tres, e eu aviá ganhat. Mai donavon pas la mema significacion a sei gèstes, e se per l’un les tres dets representavon la Santa Trinitat, per l’autre aquò voliá dire… sabo plus de qué !
Jean Yves ROYER
