Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups.Retour ligne automatique
Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas per aqueu 15 de novembre dau 2015 en lenga nòsta
Bataclan
Dins la serada de divendres, siáu sus lo Net a cercar lo tèma per ma cronica dau dimenge, e pereu a agachar tot ce qu’ai agut escrich un 15 de novembre, per pas me repetar. Aquí recebo un messatge d’un amic, que regardava lo match a París, e me demanda se siáu au fieu de ce que se passa. Lo temps de li dire de non que, d’un clic, siáu sus lo site d’un jornau e tre lo títol vist, m’auboro lèu per anar sus lei jornaus permanents d’informacions a la telé.
Coma volètz pas èsser tant pivelats coma maucorats per ce que l’i vesètz alora ? Adieu la tiera dei sants dau jorn, les anniversaris istorics ò la data dau calendier republican. Ai plus qu’un mot en tèsta, de lònga dich e redich d’una cadena a l’autra : Bataclan…
Aviáu dubert a mon costat lo diccionari de Mistral, onte cercavo lo nom d’un sant lemosin, que semblava pas conóisser. Quand puei me tòrno assetar a mon clavier, ai just quauques paginas a virar per trobar lo sens exacte d’aqueu « bataclan », qu’ai totjorn entendut en provençau. Mistral li dona coma sinonimes artifaio e pereu chaplachòu, que revira per « bagarre, mêlée, rixe, querelle ».
Regardo puei en linha lei definicions dau mot en francés, e tombo sus aquela d’un diccionari de 1807 : « Bataclan n’est pas français. Ne dites pas : quel bataclan ! Dites : quel fracas ! ». E ieu sabo plus que dire…
Jean Yves ROYER
Respònfre a l’Article :
Joan-Pèire : En aquest jorn, siam dins lo dolor, lo reculhament, lo tristum. Li nòstri pensadas van ai victimas e ai sieu familhas.
En ce jour, nous sommes dans la douleur, le recueillement, la tristesse. Nos pensées vont aux victimes et à leurs familles
Françon Dalbera Lo dolor mi clavela . ” l’ària mi manca per respirar”.
Anne-Marie Milardi Sabii pas qu’èra una paraula occitana
Marc Waltzer Bessai qu’ai trobat una responsa a tot aqueu chaple: l’amor, l’i es e basta. Fa virar lo mond. L’amor, basta l’amor, non si pòu negar. Maugrat tot cen que si pòu dire. Degun pòu viure sensa ‘n chicol d’amor ‘Sauvaigo – Dylan)