Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 21 de febrier de 2016 en lenga nòsta per l’Agachaire
Lo 21 de febrier
La celebracion d’encuei, engimbrada per l’ONU despuei 1999, pren en cò nòste un gost d’amarum, qu’auriá lèu fach de te menar au raca-bòmit… Pensetz un pauc : a l’iniciativa de l’Unescò, aquò ei la jornada internacionala dei lengas mairalas, imaginada per promòure la diversitat lingüistica mondiala, e lo multilingüisime onte que siegue…
Valent a dire lo contrari de la politica francesa despuei de sègles, que mete la destruccion sistematica dei lengas mairalas parladas sus son territòri a la promiera plaça de ce que sòna per l’ocasion l’unitat nacionala…
O vegueriam pron lo 27 d’octòbre passat, quand lo Senat refuset, per una mocion de procedura, adoptada per 180 vòtes còntra 155, que soncament se posquèsse discutir de la question ! Pasmens, la Carta europenca per aparar lei lengas regionalas èra estada signada en 1999… Just mancava la ratificacion, qu’auriá poscut èsser somessa aquest an au Congrès, segon la volontat dau president de la Republica. Mai les integristas dau jacobinisme lo mai estequit empachèron que lo Congrès ne’n parlèsse !
Ara, s’ei lo 21 de febrier que fuguet chausit per aquela celebracion mondiala, es qu’es aqueste jorn qu’en 1952, cinc estudiants de Daccà, au Paquistan orientau, fuguèron tuats en manifestent per la reconeissença de sa lenga, lo benglà. Ara, son païs se sòna lo Bengladesh…