Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 10 d’abriu de 2016 en lenga nòsta per l’Agachaire
Un dètz d’abriu
Eriam en 1866, e aqueste dètz d’abriu lo prefècte de Dinha autorisava la fondacion de l’Atenèu de Forcauquier, qu’es adonc sa data oficiala de naissença. Ses creators n’èron un professor de comèrci de nòsta institucion Sant-Loïs, Amfós Gilly, e Eugèni Plauchud, farmacian, cercaire, discípol e collaborator de Pasteur, e autor d’una òbra abondanta de còntes e de poèmas en parlar forcauqueirenc. Son amic Leon de Berluc-Perussis lei rejonhet lèu.
Aquel Atenèu, èra una societat scientifica e literària, mai pereu musicala, recreativa e gastronomica, que donava de cors e de conferéncias, publicava una revista, aviá una bibliotèca, organisava concèrts, balètis, representacions teatralas e autrei festivitats…
Dins la practica èra una mena de ceucle, dubert cada jorn. Dètz ans puei, una part de sei manifestacions e publicacions se fèron sota lo títol felibrenc de l’« Escoro des Aup », mai èra sempre la mema còla.
Aviá tanben engimbrat una Societat de Secors Mutuau, e l’ivèrn compartissiá de pan ais paures. Sei sòcis èron pereu des promiers organisators dau Comici Agricòla. Aquò, ambé l’interèst concret de ses cors, explica la curiositat d’una societat sabenta onte venián les païsans. Emai s’èron just de trabalhaires de la tèrra coma mon grand que, coma totei, l’i aviá sa cadiera marcada a ses inicialas au fèrre roge…