Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-nòu ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 9 d’abriu de 2017 en lenga nòsta per l’Agachaire
Lei Ramèus
Ai agut dejà parlat sièis còps dins aquesta cronica de la fèsta dei Ramèus, e aquò ren qu’en tractent des tradicions provençalas… Encuei, vau remontar a l’origina d’aquela celebracion, que remembra la scèna, contada per les Evangèlis, de l’intrada de Jèsus a Jerusalèm.
Es probablament un des passatges onte lo mòde d’elaboracion dau tèxte evangelic se vei lo pus clarament. Se Jèsus demanda a ses apòstols d’anar querre una sauma e son pichon, es per que l’Ancian Testament parla d’una istòria ansin : adonc aquò serà la pròva qu’es eu lo Messia anonciat… Vaquí ne’n la revirada que ne’n dona Joan Larzac, dins sa recenta edicion de la Bíblia – la promiera integrala en occitan :
Quand foguèron pròches de Jerusalèm, anèt a Bethfagé, cap al Mont dels Olius. Jèsus envièt alara dos disciples e lor diguèt : « Agandissètz-vos al vilatge d’en fàcia vosautres, tanlèu trobaretz una sauma estacada, e un asenon amb ela. Desligatz-lo e menatz-me-lo. E se quauqu’un vos ditz quicòm, diretz : “Lo Senhor n’a de besonh. Tanlèu lo vos renviarà.” » Aquò s’endevenguet per tal que se compliga çò que foguèt dich per lo profèta quand ditz : « Digatz a la filha de Sion : Veja, ton rei ven a tu, doç e montat sus una sauma e un asenon, filh d’una bèstia de bast. » Los disciples i s’agandiguèron donc e faguèron coma Jèsus lor aviá ordonat.
Jean Yves ROYER
