Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-nòu ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 7 de mai de 2017 en lenga nòsta per l’Agachaire
Santa Flàvia Domitilha
Dins lo gròs vintenat de sants, de santas, e autrei benurós e benurosas que celèbra encuei la Glèisa catolica (sensa parlar d’aquelei de la Glèisa ortodòxa, que de còps an lei memes), n’ai relevat una que son nom m’a tirat l’uelh : pas contenta de se sonar Flàvia, qu’aquò sente dejà pron son antiquitat romana, l’i apondon en mai de Domitilha…
Ei subretot d’alhors aqueu Domitilha que m’a fach chifrar, qu’aicí nos fai pensar a la via Domiciana, tant importanta per l’istòria de la civilisacion des païs d’òc. E pasmens son nom, emai remandèsse a una autra granda familha romana, aquela dei Flavians, a una significacion ben precisa, qu’a l’epòca escapava en degun : santa Flàvia, es coma cu auriá dich : « santa Blonda »…
Mai se laissem de caire lei Domicians emai la Blonda, s’avisem que de santa Flàvia Domitilha, n’avèm doas dins l’afaire, e que degun a jamai tròp sachut lei destriar ! D’autant que n’i a que dison que, fin finala, n’avem puei pas qu’una…
E lo pièger dins tot aquò es que son martiri, a la fin dau sègle Ier, sabem quitament pas s’es estat aqueu d’una crestiana, ò d’una jusieva !…
De tot biais, segon de testimònis ancians, sembla qu’aguèsse donat de tèrras sieunas per ne’n far de cementèris crestians, e que li deguessiam les promieres catacombas… Desenant, son nom li demoret estacat, e o es encara…
Jean Yves ROYER