Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint ans, lo 18 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 22 d’octòbre de 2017 en lenga nòsta per l’Agachaire
Un 22 d’octòbre
Eriam en l’an 1071, e naissiá aqueu qu’anava venir lo promier trobador ; es a dire lo promier poèta d’òc que n’avèm lo nom, e encara lo promier escrivan europenc dins una lenga vulgara, autrament dich autra que lo latin. Li diriam lo duc Guilhem IX d’Aquitània, emai pereu lo còmte Guilhem VI de Peitieus, ce que mòstra l’estenduda des estats d’un senhor ben mai important qu’un rèi de França…
Son òbra a sempre fach chifrar, escriure, parlar e desparlar aqueles que l’an estudiada, per sa mescladissa de supèrbes poèmas amorós e de cançons d’una obscenitat desvergonhada. Per dire, lo promier editor de son òbra complèta refuset de ne’n donar en francés la darrièra còbla de doas cançon, e la totalitat d’una autra… E encara encuei, la soleta edicion en linha de l’ensems de son òbra ambé sa traduccion, l’avètz amb una revirada anglesa…
Ne’n trobaretz pasmens sus lo Net un estudi en francés fòrça interessant : « Guillaume IX d’Aquitaine : l’uns dels majors cortes del mon e dels majors trichadors de dompnas », que repren dins son títol la formula de sa Vida dau sègle XIII. E aquí, emai l’i aguèsse soncament de citacions sieunas, lei galhardas son reviradas en lenga d’oïl. E lei vèrs « Qui anc premier gardet con, com non esteis ? Qu’anc no fo mestiers ni garda qu’a si dons estes sordeis » auràn plus de secret per vos…
Jean Yves ROYER
