Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e tres ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 28 de junh dau 2020 en lenga nòsta per l’Agachaire
Jorn de Volame
Aqueste Decadí 10 de Messidòr ei lo jorn dau volame (en francés « la faucille ») au calendier republican. Se lo mot a mai d’una varianta, vèno de ne’n descubrir una qu’aviáu jamai remarcada : segon Mistral, pòt tanben èstre feminin, mai aquí una volama es alora una aisina un pauc diferenta, que siáu pas segur de ne’n ben comprendre exactament la forma ni l’usatge. Eu explica : « Faucille dont la lame n’a point de côte. » L’òm podriá pensar a un volame pus pichòt e mai clòt, que serviriá a recampar d’èrba puslèu qu’a segar de blat. Mai dins lei dos exemples que dona, veso pas la diferéncia amb un volame.
Lo promier es pres a un « C. Sarato » que conoissiáu pas, e qu’ai agut pron pena per ne’n retrobar l’originau niçart sota son vièstit mistralenc. Aqueste escriviá en parlent d’una « Louïsa » : « Fau veire couma neteja Li vióuleta o maneja La voulama e, d’un còup net, Taia segue e coutelet ! » Lo segond ei de Mariús Trussy, que n’ai trobat d’autres exemples onte, coma Sarato, emplega lo mot coma un sinonime exacte de volame…
Ara, aqueu jorn de celebracion dau volame, s’atròba qu’es pereu una jornada electorala. Es que plaçat ansin sota un tau patronatge, aquò vòu dire que veirem esto sera d’unes espigas maduras segadas per la votacion, per laissar grelhar puei d’erbilha jova e pus vèrda ? O saubrem pron lèu…
Jean Yves ROYER