Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e tres ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 25 d’abriu de 2021 en lenga nòsta per l’Agachaire
La Sant-Marc
Lo vint-e-cinc d’abriu, de pichòt, anavo a la capèla de sant Marc servir la messa dei Rogasons. Quand lo prèire sortiá de la capèla per anar benesir lei fruchas de la tèrra, trobavo a la scèna un costat que diriáu ara subre-realista. E au moment que cantaviam lei letanias latinas onte fau respòndre cada còp « Te rogamus audi nos », ieu a la plaça cantavo ce que m’aviá dich ma grand que disiá ela de son temps : « Pichon garri, fai-te gròs ! » Aviáu ben consciéncia qu’o auriáu bensai pas degut dire mai, bota : d’abòrd me veniá de ma grand, e de tot biais degun semblava pas de se n’avisar, que totes cantavon les paraulas justas…
Dins aquelei fruchas de la tèrra, n’i a un qu’aviá – e a encara – una importància dei grandas, es aqueu de la vinha. E dins d’unes endrechs de Provença, aquò donava aqueu jorn una fèsta especiala, a l’entorn d’una soca derrabada de la velha, enribanada, portada en procession en musica, benesida, e qu’après un òme dansava en la tenent sus l’espatla. Avans de la gitar dins un fuec en mòda d’ofrenda, lei gènts recitavon aquela preguiera : « Ò, grand sant Marc, que nòsta vinha Nos done d’abondós rasims, Que lo solaç que la grafinha L’escaufe e nos done lo vin, Lo bòn vin que nos reviscola Tau lo bòn pan de cade jorn, Adonc, sant Marc, fai que la vinha, Coma lo blat, creisson totjorn ! »
Jean Yves ROYER