Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e cinq ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica dau 12 de febrier dau 2023 en lenga nòsta per l’Agachaire
L’escossura e lo ficheiron
Vaquí de mots que conoissetz benlèu pas, que son de practicas qu’una peticion demanda que siegon enebidas per umanisar la bovina.
L’escossura ? Un biais de marcar una bèstia a l’aurelha, que se fai totjorn, pas soncament per lei vedèus mai encara per les anhèus. Autre temps, Mistral nos ditz qu’amb elei se podiá faire ambé lei dents ! Per lei buous se fava generalament au moment de la ferrada. Per aquò faire l’i a tot un còdi tradicionau d’una quingena de biais, cada marca aguent son nom. Pasmens, de mai en mai, de manadas fan coma ara ambé les anhèus, pausent una bloca a l’aurelha amb un medalhon, qu’es un pauc l’equivalent de ce que se fai quand l’òm trauca les aurelhas d’una pichòta, per que posquèsse puei l’i portar de pendents.
Lo ficheiron, un trident a la cima d’un baston, es un pauc l’emblèma dau gardian e adonc de la Camarga. Sèrve subretot a faire avançar lei bèstias en les ponhent.
Es qu’un còp defenduts bistornatge, ferrada, escossura e ficheiron, remplaçats per de tecnicas que fan gis de mau ai bèstias – donat qu’aquò se faguèsse – es que lei defensèires de la causa animala se ne’n tendràn per quitis ? Veirem ben… Mai tot aquò pòt èsser l’ocasion de s’interrogar sus nòstei rapòrts ambé l’animau, sempre mai diferent de ce qu’èra a temps passat. Ne’n parlarai dins lei setmanas que vènon. Seguirà…
Jean Yves ROYER