Lo 20 de mai a 6 oras e mieja dau sera, serà inaugurada la sala Rina DAMIANO en presença de Joan DAMIANO, Madama Fatima KHALDI, cònsola-ajoncha au Territòri que rapresenterà lo cònsol de Niça Monsur Crestian ESTROSI, de Joan-Lois LEBON president de l’Agora Nice-Est e dei sòcis e amics dau Gramon.
Rina DAMIANO fuguèt sòcia de l’Agora e dau Gramon. Naissèt a Niça, en vila vielha a una época que lo niçard si parlava per carriera. Per ela ren de mai normal que de l’emplegar, de lo parlar. Faguèt d’estudis d’infirmiera a Niça e passèt la sieu vida a esfogar, a solajar la sofrança umana dins mai d’un servici de l’espitau Pasteur, dont venguèt cap de servici.
Aquesta lenga niçarda li a sempre ginginat en la tèsta. L’annada de la sieu retirada, venguèt ai cors de niçard de l’Agora : au Gramon. Es aquí que descurbèt la leteratura niçarda e lu sieus autors : Jousép Rosalindo Rancher, Francés Guisol, Francés Gag, Alan Pelhon, eca…
A mai de sessant’an si marquèt a l’Universitat de Niça per anar mai luenh dins la conoissença de la sieu lenga e passèt lo Diplòma Universitari de Lenga d’òc sota la direccion dau professor CASTELA.
Per nautres foguèt un exemple, de bontat e de generositat.
La sieu despartida en lo 2002, nen laissèt coma orfanèus.
Embé Mauris avèm escrich una cançon per Rina, una cançon joioa, a l’imatge de cen qu’èra Rina, una frema plena de vida que li plasia faire fèsta, balar, cantar. Aquesta cançon la canterem ensems lo dimarç 20 de mai. Esperem vos veire numeros per li rendre aquest omenatge.
Bala, bala, bala balarin,
Per l’amor de Rina, dau sieu bèu morrin ,
Tambalea, pica, sus lo tamborin,
Per l’amor de Rina, qu’a lu uelhs clarins,
Baleràs de lònga de sera au matin.
La tarantèla ti mena, la tarantèla au bal,
Ti farà perdre la tèsta, coma lo vent Maestral .
Canta, canta, canta trobador
La beutat de Rina, dins un cant d’amor,
Fai-li una cobla de bòna color ,
La beutat de Rina coma una flor,
Espeliss’ de prima, dau tieu obrador .
La cançoneta ti mena, la cançoneta au bal,
Ti farà perdre la tèsta, coma lo vent Maestral.
Brindi, brindi, brindi a tu companh,
Tu l’amic de Rina, a tu mèstre Jan,
Chin ! per la tieu fèsta, lu vòstres vint ans,
Tu l’amic de Rina, li as pres la man,
Per menar lo brandi, sota l’estelam .
Es l’amistat que ti mena, es l’amistat dins lo bal,
Ti farà perdre la tèsta, coma lo vent Maestral.
Vòla, vòla, vòla la cançon,
Dins lo còr de Rina, dau sieu companhon,
Per lu calinhaires, creisse la passion,
Dins la votz de Rina, totplen d’emocion,
Per ti faire saupre qu’aspera un pichon.
Es l’amor fòl que ti mena, l’amor fòl dins lo bal, (var : Òc, es l’amor que ti mena…)
T’a fach perdre la tèsta coma lo vent Maestral.
Jean-Pierre BAQUIÉ-Mauris Sgaravizzi (lo 31 de mai dau 2002)
Morrin : minois
de lònga : continuellement.
Maestral, Maestrau : Mistral, vent.
Cobla : genre littéraire utilisé par les troubadours.
de bòna color : cf : Guilhem de Peitieus (1071-1127) : « D’un vers, s’es de bona color, Qu’ieu ai trach de bon obrador ».
obrador : atelier d’écriture du troubadour.
Brindi a tu : De « brindar » porter un toast, littéralement « à ta santé ».
li as pres : Le verbe prendre admet deux formes en niçois : « pilhar » et « prendre » ; « da questas doas formas podes prendre una a ton plaser. » Francés PELLOS
L’estelam : les étoiles, le ciel étoilé, amuïssement du « m » prononcé « n ».