La fin de l’annada escolara dau Gramon es per s’acabar.
Diménegue 17 de junh, jorn de la fèsta dei paires, lu sòcis dei ataliers de lenga, danças e teatre niçards s’èran donats apontament a Casternòu-Vilavielha per se’n puar en Macaron.
Li roinas de Casternòu
Sensa si crepar de camin si siam retrovats davant de la capèla un vintenau : Fina, Anna-Maria, Valeria, Maria, Annia, Françon, Regina, Daniela, Joan, Patric, Miquèu, Joan-Pèire, e.c.a… e si siam endraiats au mitan dei ginestres e dau santjoan florits. L’ària esperfumada convidava mai a pantaiar qu’a l’esfòrç, mas l’avèm facha parier aquesta puada.
En arribant, sus lo corme d’amont, avèm atraversat un opidom e si siam trovats sobre d’una plataforma de betum, curiositat sobre-realista dont avèm pilhat quauqui fòtos, istòria de dire : « eravam aquí ! ». Siam pi anats sus l’autra cima, en dirreccion de la mar, istòria de dire : « eravam finda aquí !» e vist que lo temps passava, siam calats trovar aquelu numerós que n’asperavan davau en lo prat de Françon.
Siam en cima dau Macaron
Après un aperitiu ben ameritat regalat da Ivona e Miquèu si siam esperlecats dai especialitats pordadi da cadun. Dirai pas cen que li èra da manjar per pas faire venir l’aigueta en aquelu qu’èran pas venguts. Après dau past Françon n’a fach una conferença (*) per n’esplicar l’origina dau vilatge. Un silenci quasi religiós, marcava l’interés de cadun ai prepaus de la conferenciera.
La conferença de Françon
Maluroament la pluiea s’èra convidada a la taulejada e siam estats costrechs de s’escapar de corsa, laissant li roinas en li neblas e lo garbin.
Casternòu en lo garbin
Una bèla jornada dont amistat e convivialitat èran a l’apontament se non pas lo soleu.
*(Publiquerem lo compendi de la conferença de Françon d’aquí gaire ‘mé d’autri fòtos)
