Una annada escolara s’acaba. Rica d’ensenhaments. La nòstra associacion IEO-06 e lo sieu cèucle niçard : Lo Gramon, fan camin.
Ièr, 24 de junh, èra lo darnier cors au Gramon.
Embé totplen d’emocion, un tèxto collectiu foguèt liejut (çai-sota). L’atalier teatre presentèt un tròç dau sieu travalh. S’enseguèron cançons, regal per lo magistre e discors…
Enfin, li nòstri coïnieras qu’aremerciam, avion alestit, pissaladieras, binhetas de flors de cogordas, torta dorça, filha-dòna… e ne’n passi.
Brefle èra la fèsta coma la sabem faire a Niça.
Esperam vos veire encara mai numeros a la rentrada de setembre per mai de cors, d’animacions, de sortidas.
Donam apontament a tot lo monde a la rentrada de setembre dau 2008 per una autra annada encara mai rica embé totplen d’autri activitats.
Bòni vacanças en toi.
Nautres enfants de Palhon
Estent qu’ancuei siam toi ensems per pimparar aquest’article, vos prepauam de visitar la nòstra classa d’occitan-niçard. S’està a Niça, quartier Bòn-Viatge, en un verd bastiment de veire, tot bèu nòu esbocat da tèrra li a gaire mai d’un an. Nautres Gramon si radunam cada dimarç au terço plan.
Perqué nen dion Lo Gramon ? Pura siam Institut d’Estudis Occitans. Bessai perqué costejam Palhon e li sieu flòtas de bauca ò simplament perqué lu sòcis, testardament coma l’erbassa, creisson de lònga an après an e s’arrampan per demorar d’eternaus escolans redoblants.
Cau dire que d’escolans ne’n siam un fai, de bosinaires, chacotaires, armanacaires, galejaires e tanben d’unu studiós, cadun venent per lu sieus motius, a cadun li pròpri ambicions, mas toi urós de s’encontrar, d’estudiar la lenga dei grans perqué coma lu aubres volèm de raïç per espelir e s’ancorar e per si sentir implicats, actors e bastissors d’endeman.
Una lenga regionala non s’apariera a una preson que dessepare lo monde e lu mantengue obsessionats dai sovenirs dau temps anat. La sieu tòca ben au contrari es d’assemblar, crear de liames, afrairar afin de si retrovar parts d’un tot puslèu que solets en despart. Aquò n’ensenha lo magistre.
V’avèm pas’ncara presentat lo magistre ?
Vos plaserà ne’n siam convints. Es bastit tau un generau, estatura auta, mostás brossós, votz de stentòr. Pura v’enavisatz sùbito qu’aquest soguinhe resplendissent, aquelu uelhs lusent de malicia e lo rebomb dau sieu rire respiran pròpi la bontat. Despí d’annadas, sensa sosta, s’encaïna per revirar aqueu doç pantais de coralitat occitana en una realitat gaujoa.
En mai d’èstre ensenhaire, s’improvisa a torn a torn conferencier, cantaire, escritor, balerin, animator, comedian e mai lo resta, en tant que nautres ganhats per l’entusiasme ambient, s’avantam ai sieus costats per ren perdre de l’aventura ni manco un instant preciós de radiós bònur ordinari.
Siam convidats ai charaïssas, baletis, espectacles, sortidas, escambis e mai que mai ai manjucas, vivèm la nòstra occitanitat au present e au quotidian.
Dau resta, ancuei capitatz ben, volèm justament festejar lo natalici dau nòstre magistre. Avèm ja tot alestit : regals, pastissons, vin, bòna umor e una peça de teatre. Non esitètz de vos jónher a nautres, v’asperam numerós au Gramon.
E vengut lo moment de concludre, v’auguram, car magistre, un natalici joiós e tanben de vacanças alegri, si donant apontament l’an que ven !
Lu escolans dau Gramon