Amics occitans, la cronica Ribon-Ribanha d’ancuei, titrada « Lo pichin niçard de DC. », v’es prepauada da Clara MARIA, sòcia de l’IEO-06.
Asperam tanben lu vòstres escrichs per li cronicas futuri, que sigon racòntes dau passat ò dau quotidian, articles jornalistics, galejadas, poesias, cançons, scenetas de teatre, bandas dessenhadi…
a l’adreça : ribonribanha@yahoo.fr
« La garderem ribon-ribanha, nòsta rebèla lenga d’Òc !
Lo pichin niçard de DC
Au jorn d’ancuei, sabètz jamai dont lu vòstres enfants anerán viure e travalhar, de l’autre man de Var, a l’autre cap de França ò meme dau monde.
Es ensida que lo nòstre felen es naissut en América, en Washington DC precisament.
Uroament, cada setmana podèm passar un moment ensems, cadun darrier lo sieu
computador mas tanben l’anam veire per dau bòn quora aià lo temps es pas tròup caud ò tròup frei. Vi devi dire que per un niçard lo climat aià es un pauc especial. La Florida e lo Canada son pas ben luenh, e doncas podètz passar d’estiu a invern en doi jorns segon que lo vent bofa dau Miegjorn ò dau Setentrion.
La plus bèla sason es l’auton, la clim es pas pus de besonh e la pala a nèu es encara dins un canton e de mai li fuelhas dei milantas d’aubres d’aquela bèla vila pilhan de colors de fuec.
Alora si metèm de bòni cauçuras e l’i son per nautres totplen de musèus a jaba ò lo
magnífico parco zoologico qu’es tant parco que zoologico.
Parlam francés au pichon, li cau ja emparar la sieu lenga dau breç, que aude parlar inglés dapertot : a la pichina escòla, dins lu masaguins e tanben ‘mé lu amics dei sieus parents.
Eu, capisse li doi lengas e a ben capit que deu emplegar quora l’una e quora l’autra embé quauqui excepcions coma un mòt totplen important per un pichon : mine !
mine ! mine ! qu’avèm audit soventi fes que la cauva sigue sieua ò pas.
E lo niçard dins tot aquò ? Un jorn bessai !
Nhiflon lo coniu