Au començament dau sègle dotzen, lei trobadors fuguèron lei premièrs poètas europencs a emplegar la lenga vulgara en plaça dau latin. Cantèron en lenga d’òc l’amor, la joinessa, la gaug de viure e d’aimar. Aguèron una influéncia granda sus tota la poesia europenca e fuguèron a l’origina de l’amor cortés. Inventèron una estetica nòva (lo trobar) que fuguèt tanben una etica (un art d’aimar e de viure): trobar per aimar – aimar per trobar. Au centre d’aquela creacion lirica qu’associava mòts e musica, lei trobadors meteguèron la dòmna e n’en faguèron l’iniciairitz de l’òme sus la via de la fin’amor.
Per presar l’art rafinat dei trobadors, fau conéisser lor lenga, l’occitan ancian, un pauc diferent de la lenga encara parlada encuei. Robèrt Rourret, autor d’un libre, “La lenga dels trobadors“(clicatz sus lo liame), mena d’iniciacion a la lenga medievala, vendrà lo dimarç 22 de mai, a 6 oras e mieja au CAL de Bòn-Viatge (3 pònt René COTY), nos parlar de l’art dei trobadors e tanben de son libre pareissut au mes de decembre de 2006.