– Que de nòu ? Cadun au sieu torn conta la sieu setmana
– Coma lo diètz en niçard : Cet été, je ferai ma valise et je partirai en vacances dans mon appartement. Je visiterai, la cuisine, la salle à manger, la chambre, la bibliothèque, le cabinet de toilettes, la salle de bain. Et s’il me reste encore un peu de temps, je visiterai la cave et le garage.
– Contatz li vòstri darnieri vacanças ? (cadun escriu quauqui regas per lo dimarç 2 de junh)
Participèron esto sera au cors de niçard : Geraldo e Choaseta, Joan-Pèire, Viviana, Crestian, Jennifer, Carlòta, Rogier e Mari-Do, Quiquí. Que ne’n sigon toi aremerciats !
1- Que de nòu ? Cadun au sieu torn conta la sieu setmana
Lo qué de nòu de Jennifer :
Dissabta, lo 30 de mai, faguèri una passejada emb’una amiga sus lo camin dau Mont Boron e avèm vist una serp pauada sus d’una muralha. Sabi pas ben conóisser li serps. Èra jauna e blanca. Èra gròssa, alora bessai èra una bissa. Avèm augut paur e après avèm caminat vito-vito. Siam anadi au pòrt per regarjar lu bèlhs ponchuts e liéger lu sieus noms. Après avèm caminat fins a la Reserva e avèm crompat la grata queca.
Si siam assetadi en l’èrba dau parc Vigier per manjar la grata queca e per parlar un pauc.
Èra un bèu ‘près-dinnar simple e gradit.
Lo qué de nòu de Mari-Do :
Regarjatz cen que faguèri aquesta setmana.
Siáu ieu que cavèri per metre li barrieras de fusta per faire una bèla jardiniera.
Plantèri de flors, despí de setmanas semenèri de granas per aver li flors d’estíu. Alora perqué l’ia plus ren au mitan ? Esta nuech li limaças an manjat lu joves plantums e lu cats trovèron un novèu comun ! An tot laurat : n’ai gròs sus lo piech d’aqueli bèstias.
Lo qué de nòu de Choaseta:
Aquesta fin de setmana, l’i auguèsse pas augut lo Covid-19, sigueriam partits en Savòia per un maridatge .
Mas, demoram a Niça e aprofitam per veire d’amics . Lo maridatge es remandat a l’an que ven au mes de mai, mas dont serem dins una annada ????
Lo qué de nòu de Crestian :
(pòdi totjorn pantaiar)
Crompèri una veitura.
La mieu vièlha veitura passa manco plus au contròle tecnic. Segur que a fach lo sieu temps, 16 ans de boai e leals servicis. Nos a menat dapertot, d’estiu coma d’invern, emb’ai cats, cans, felens, pichoi, baüls ò simplaments en riba de mar embé la toalha de banh. Aquesta mecanica es venguda pròpi de la familha. « Objècts inanimats avètz donca una ànima ? » Quora lo marrit òme la pilherà per lo cementeri dei veituras, per lo sieu darnier viatge, cresi qu’una làgrima s’escolerà sus la mieu gauta.
E la novèla, mi dirètz ? Ben es parrier, la meme, mas a 14 ans ! Una joineta. Deurà èstre a la autessa, perqué la desfida es coma un cat a penchenar.
Lo qué de nòu de JPB :
Dissabta Regina e ieu avèm repilhat la bicicleta, istòria de faire bolegar li cambas. Siam partits dau nòstre e avèm jont la pista ciclaba au nivèu de la biblioteca Loís Nucera en direccion de la plaça Massena e la passejada dei inglés. D’aquí siam anats fins a Carràs dont avèm fach un chícol d’espòrt faça a la mar. Aquò fach siam tornats direccion lo centre ciutat en passant per Rauba-Capèu, lo Pòrt e la plaça Galibardi (12 quilomètres e lo chícol coma diria l’autre). Diménegue de matin frescs de la velha siam tornats en riba de mar emb’ai bicicletas e si siam trobats a Vilanòva de Lobet. Denant de tornar a Niça avèm manjat una entrelescada sus la grava per repilhar un pauc de fòrças (32 quilomètres anar-venir). Proverem de faire mièlhs lo còup venent.
2- Coma lo diètz en niçard : Cet été, je ferai ma valise et je partirai en vacances dans mon appartement. Je visiterai, la cuisine, la salle à manger, la chambre, la bibliothèque, le cabinet de toilettes, la salle de bain. Et s’il me reste encore un peu de temps, je visiterai la cave et le garage.
Estel’estiu, farai lo mieu baül e partirai en vacanças en/dins lo mieu apartament. Visiterai la coïna, la sala grana, la cambra, la biblioteca, lo gabinet/ lo comun/ / lo cagador / la suelha (en defòra de maion), la sala de banh. E se mi sobra encara un pauc de temps, visiterai la cròta e lo garatge.
3- Contatz li vòstri darnieri vacanças ? (cadun escriu quauqui regas per lo dimarç 2 de junh)
Li darnieri vacanças de Jennifer :
Mi plas de parlar ben segur de l’Azerbaijan qu’es un moment important en la mieu vida. L’i siáu restada doi ans de temps. Es pas ren. Denant de m’en tornar a Niça e de laissar aqueu país per poder ensenhar lo niçard en l’escòla bilenga dei Portegaliers, visitèri una pichina region independenta de l’Azerbaijan que si sòna Nakhitchevan. Èra coma un pantais, pròpi luenh dau bosin de la vila. Calia puar 1000 gradins per arribar au mai aut e veire lo castèu de Alinja e toti li montanhas environanti.
Vacanças a Londres de JPB
Mon fiu e la sieu familha vivon a Londres e l’i vau sovent per lu veire en mai de visitar lo país. Un matin siguèri desvelhat per de crids que semblavan aquelu d’un pichon que si plorava. Mi levèri sus lo còup e veguèri da la fenèstra una cobla de reinards que si garolhavan en lo jardin dau vesin. Siguèri estonat d’aquest curiós espectacle que venia après aqueu dei esquiròtos que si passejavan de lònga cada jorn au fond dau jardin. Ièr mon fiu mi mandèt una fòto, la cobla de reinards an fondat una familha e son naissuts doi reinardons.
Vacanças au Canada de Mari-Do e Rogier
Lo ponent canadian es maravilhós ! De gaudinas immens embè d’ aubres serrats que non laissan metre un pen dintre. De laus au color blu turquin venon de la fonta dei gelàs e son serrats tra li montanhas. Caminèri sus un gelàs embè un bèu soleu. Rogier estaía sus una cadiera regarjava lo païsatge quora anavi en passejada au som profitar de panoramas grandiós.
Sus lo pacífico fagueriam una crosiera per veire li balènas fin finala avèm vist la coa, un pauc d’esquina e una lònga bofada e ieu que mi pensava li veire sautar e virar sus l’aiga !
Lo viatge s’acabèt a Vancouver una vila dont fa bòn s’estaire jamai de nèu lu inverns son doç, l’i a de jardins embé di bèli flors.
Èra un bèu viatge mas Rogier cerquèt un ors volia veire un ors e l’a pas vist fortunatament perqué son totplen dangierós.
Vacanças en lo Pimont de Choaseta e Geraldo
Vacanças dins lo Piemont viticole
En Aost dau 2019, siam partits en vacanças dins la partida dau Pimont qu’a per nom « Le Langhe ». Èra un viatge cultural e gastronomic.
Cutural perqué la vila d’Alba estirassa de numerós toristas embé la catedraal dont l’interior es pintat de blu e la sieu vila vièlha tipica.
Visiteriam de bèlhs vilatges de l’Atge-Mejan situats au som de còlas plantats de socas.
Gastronomic perqué la Fiera a la Trífola d’Alba toi lu diménegues d’octòbre es mondialament conoissuda, la tasta d’especialitats italiani coma lo ton au vedèu e, per l’acompanhar , de vins abocants coma lo Nioccolo ò lo vin totplen conoissut, lo Barolo que deu estaire quatre annadas en botas denant d’èstre mes en botilhas, sensa denembrar lu camps d’avelaniers qui siervon a la fabricacion dei « Rochers Ferrero ».
Abitavam dins una proprietat viticola dont avèm recevut un acuelh calorós.
Avèm visitat lu sieus depòsitis de vin embè l’expligasion de A a Z de la vinificacion e tastat pasmens de set vins !
Nos an convidats a una fèsta de vilatge dont eravam lu solets francès e Geraldo a poscut melhorar lo sieu italian. Despí aquest vilatge, avèm vist lo som dau Viso.
Vacanças de Viviana
Per li vacanças non mi fa mestier de denedar en riba de mar d’una ísola de l’ocean pacifico : calancas, nacras, peis ò daufins, mar chatelina ò marons gigantàs, l’i a tot cen que mi cau en lo mieu país.
Per li vacanças non mi cromperai un bilhet d’avion per anar rendre visita a Barba Trump .. Per persona, anar e retorn representan au manco la produccion d’una tona de CO2 : lo bilhet sigue bòn pacti ò non, li manca de tota mena lo cost ecologico e sus la sanitat !
Lu dieus e li divessas indians mi fan de guinhadas, mas ai minga envuèia d’anar veire la misèria, lo Gange clafit de bòrdilhas, li vacas sacradi que manjan de plastico en li carrièras.
M’arriba d’anar a la descuberta d’una dei tant bèli regions alentorn ò, per pantaiar, de regarjar « Apontament en tèrra desconoissuda ».
E per lo resta, un caire d’òrt, una caminada dins lo raire país, un vièlh qui vi cuenta la sieu istòria, un momenton d’amistat, un bèl espectacle, un pauc de temps per la si pilhar bòna, l’esperit dei vacanças es sobretot dins la tèsta, n’es ver ?