Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins “La Provence”, edicion deis Aups.
Per informacion, assenhalam qu’aquesta cronica de “La Provence” a mai de dètz ans. Òsca !
Chronique pour ce samedi 19 avril 2008 en lenga nòsta
Cesaire e la Negritud
Per l’Agachaire
Ara que tota l’Intelligentsia francesa, de la Drecha a la Senèstra , trena una corona de baguier giganta au grand escrivan e òme politic antilhés defuntat, que n’i a que demandon tre ara que se ne’n placèsse lei cèndres au Panteon, es pas vouguer li ne’n levar quauquei fuelhas que de faire unei remarcas.
Cesaire aguet dins sa vida doas bonei fortunas. La promièra es que naisset en 1913. Son idèia de Negritud es ansin contemporana de la descolonisacion, et posquet faire flòri amb ela e li portar sa pèira. Encuei, fuguèsse un jove Martiniqués, de tot segur qu’aqueu concèpte seriá unanimament criticat, e enterrat sota l’acusacion de « comunitarisme »…
La segonda es que sa chausida fuguet d’escriure dins la lenga francesa, e pas dins aquela de son païs, la creòla. Ansin, les escrivans de Paris lo recebèron coma un d’entre eles, e mai des pus grands. Aguèsse fach la chausida invèrsa (probable aquela que, jove, fariá encuei) que degun n’auriá jamai entendut parlar. E siáu segur que conoissetz pas lei noms de ses compatriòtas d’ara coma Confiant (qu’escriu pasmens dins lei doas lengas), e encar mens de Gratiant ò de Rupaire (que pasmens ses publicacions son bilingües)…
Basta : l’an bèla de celebrar sa Negritud, mai per la França , lo bòn Negre ei sempre, encuei coma aièr, aqueu qu’escriu en francés…