Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins “La Provence”, edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de setze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 30 novembre 2013
en lenga nòsta
Per l’Agachaire
La Picòla
Aqueste darrier jorn dau mes de novembre es, au calendier republican, lo 10 de Frimaire, onte celèbra la picòla. Per aqueles que o sabon pas, ei ce qu’en francés li dién de « pioche ». Mai siáu pas segur que per les urbans d’encuei, tant un mot coma l’autre evoquèsse una causa ben precisa, alevat que siegue un otís…
Lei jardiniers utilison sovent una picòla pichona, qu’es adonc un picolon. En Provença Nauta aquò fai un picoron, un nom ben conoissut a Forcauquier ont un magasin d’articles per lei jardins (florista pereu) se sòna « Le Picoron ».
Me siáu demandat, en escrivent esta cronica, se lo mot francés « picoler » veniá d’aquí, que de tot segur picolejar, aquò fai venir la set… Dison qu’aqueu vèrbe seriá représ de l’italian « piccolo », qu’auriá, entre autrei significacions, aquela d’un pichòt vin pron ordinari. Lo problèma es que lei diccionaris italians conoisson pas aquel emplec… Per còntra restacon lo mot a la racina pic, que voudriá dire a l’origina ponchut, e qu’es ela adonc qu’a donat pereu nòsta picòla…
Apondrai qu’en Provença « la picòla » èi lo nom de la chifra sèt au lotò, onte 77 fan « lei doas picòlas ». Lo problèma es que la forma d’un 7 fai pas pensar a una picòla, mai puslèu a una aissada (« une houe »)… Se vei ben qu’es un afaire de cavar…
Jean-Yves ROYER
