Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de tretze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 19 mars 2011 en lenga nòsta
Un 19 de març…
Per l’Agachaire
Vaquí lo jorn que l’òm festeja sant Josèp, ò Jousè. Lo nom vèn de l’ebrèu Yosèf, que vòu dire que Dieu l’a apondut, qu’es un don de Dieu. Les Arabis dison parier : Yossèf. Mai de qunte don podriam ben parlar, aqueste 19 de març de l’an 2011 ?
A temps passat, nòstes avis disián « Per Sant Jousè, l’irondèla vai e vèn ». E apondián, coma en francés, que per aquò fai pas ela lo printemps. Mai encuei, lo printemps es una tragedia mondiala. Entre lei bombas que tombon sus Libia, lei balas que siblon en Còsta d’Evòri e lei centralas atomicas que cremon au Japon (après son tèrratrémol e lo tsunamí que l’acompanhava), una irondèla auriá pron pena per pas se retrobar chaplada, traucada ni rostida…
Alòr bensai que podriam trobar d’unes anniversaris a celebrar un 19 de març ? Justament, es aqueu de Frederic Joliot-Curie, naissut lo 19 de març de 1900, que conoissèm totei sa descubèrta de la radioactivitat artificiala. Se pòt pas dire que d’aquela se ne’n siguessiam pas servit… Per lo bòn, un pauc. Per lo malastre ben mai encara. E aquò s’acabarà pas deman…
E nautres, qué farem ? Aqueles que l’i creson podràn pregar Jousè, Yosèf ò Yossèf. E les autrei regardar se, de còps, passa pas encar una irondèla en vida que, tant, s’arrestariá…