Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 31 de genier de 2016 en lenga nòsta per l’Agachaire
Un 31 de janvier
Aquò se passava fai just 770 ans, lo darrier d’un mes qu’a l’epòca sonavon genier, ò puslèu aicí genoier. Eriam, segon lo còmpte nòste, en l’an 1246, e èra per Provença e Occitània tota un jorn de dòu, emai per d’autres un jorn de nòça…
Aqueste jorn d’aquí, en violacion de l’esperit dau testament de son paire, Raimon Berenguier V, còmte de Provença e de Forcauquier, sa darrièra filha, Beatritz, esposava per fòrça a Lion Carles d’Anjó, fraire dau rèi de França Loïs IX.
Pasmens la volontat dau còmte de gardar son independéncia a ses estats (au moment que lei laissava a Beatritz, èra justament per ce qu’èra pas encar maridada) èra clarament que, se fin finala aquò èra pas possible, tornèsson a sa familha, aquela de Barcelona.
Entre temps, Beatritz èra estada promesa a Raimon VII de Tolosa, ce qu’auriá gardat Provença dins son encastre occitan. Mai desenant, coma o escriviá en 1867 Carles de Tortolon, Majorau dau Felibrige, tre aqueste jorn « Provença es per jamai desseparada de la grand nacion miegjornala ; après aquela data i aguet encar de regrets, de desiranças e d’esperanças, manifestats per les planhs des trobadors e lei reguinhadas dau pòble, mai plus d’assai vesedor d’un sobeiran dau Miegjorn per reconquistar aqueste bèu païs, au profiech d’una nacionalitat que cada jorn ne’n vei desparèisser un tròç. »
Respòndre a l’Article :
Es pecat de constatar qu’aqueu periòde de l’Istòria de Provença, e doncas de Niça, sigue estat passablement oblidat dins l’èime d’aquí. Un periòde que davantagèt, pecaire !, l’intrusion de la maion de frança dins la tèrra noastra, la començada de sègles de mauparadas, de colonizacions que conoissèm sempre ancuèi lo jorn.
Reinat.