Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 29 de mai de 2016 en lenga nòsta per l’Agachaire
La Dalha
Aqueste Decadí 10 de Prairial de l’an 224 de la Republica, son calendier celebra la dalha. Aisina rurala d’a temps passat en cò nòste, es pereu despuei de sègles en occident lo simbèu de la mòrt, que dalha e sega la vida umana.
Mais siam pereu lo dimenge 29 de mai de l’an 2016 e, per còp d’asard de tot segur, ei lo jorn qu’es estat chausit per França e Alemanha per comemorar lei cent ans de la batalha de Verdun, que se debanet aperailà dau 21 de febrier au 19 de decembre de 1916. E que, de tot aqueu temps (emai pas soncament d’aqueste), la dalha arrestava jamai son prètzfach mortau.
E es encuei qu’a Forcauquier an chausit d’evocar aquela epòca, per una lectura d’archius de correspondéncias conservadas de nòstes « pelós » : « Des Forcalquiérens racontent leur guerre ». Coma una d’aquelei letras, escricha a la comuna per un sordat, s’acaba en provençau, divendres la responsabla dau servici culturau que la deu legir me demandet de venir li ne’n donar la prononciacion exacta. E aquí fuguèro estomagat : aquela letra èra de mon grand mairenau, Pau Ròcha. Escricha sota la canonada, anónciava au cònsol la mòrt d’un cambarada, e s’acabava ansin : « Quand veirren à queuou beou clouchiè / et noueste damo de Prouvenço / A què beou jour. / Recevez Chèr M Le Maire / Mais Cordiales et Sincére / Salutation / Roche Paul ».
Jean Yves ROYER