Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-nòu ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 25 de setembre de 2016 en lenga nòsta per l’Agachaire
Lo Grand Prèmi
Este dimenge a Ventabren, se remete per la cinquanta-seisena annada lo « Grand Prèmi literari de Provença », que podem sonar pereu lo « 56e Grand Prix littéraire de Provence », d’abòrd qu’es un prèmi besson : l’un vai a una òbra de provençau, l’autre a un òbra francesa.
Lo promier es per un Valeienc – que ne’n parla remirablament la lenga – Felipe Martel, professor emerite (lo vaquí ara retirat) d’occitan a la facultat de Montpelhier, e autor d’òbras essencialas sus la cultura nòsta. Coma son libràs sus « Les Félibres et leur temps, renaissance d’oc et d’opinion (1850-1914) » ò, l’an passat, son recuelh « Études de langue et d’histoire occitanes ».
L’autre ei decernit a un romancier qu’avèm plus besonh de presentar aicí, d’abòrd que se tracha de René Frégni (tant Manosquin ara coma Marselhés), ni enluec mai, guierdonat qu’es estat dejà per mantun prèmi e revirat dins sièis lengas…
D’oblidar pas nimai « Lo pretz dei joines », que serà remés ai liceans de Deidier Maurell, professor de provençau dei licèus Cezanne d’as Ais e Jean Monnet de Vitròla.
Una chausida remirabla, un còp de mai, per l’Associacion culturala provençala de Ventabren, que, de Delavouet a Proal, de Bec a Mauron, de Galtier a Lafònt, de Pessamessa a Magnan, e tant d’autres, a jamai laissat escapar un de nòstes grands escrivans a son paumarés.
Jean Yves ROYER