Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest dissabta dins « La Provence », edicion deis Aups.
Per informacion, aquesta cronica comencèt, li a mai de tretze ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Chronique pour ce samedi 28 mai 2011 en lenga nòsta
Lo Serpolet
Per l’Agachaire
Nonidí 9 de Prairial, e nos vaquí a celebrar republicanament lo serpolet.
Conoissem totes aicí aquela pichòta badassa que se radassa per lo sòu, coma una farigola que fariá un penequet… A tant de vertuts coma les autres plantas de sa familha (farigola, espic, lavanda, savi…), e sovent son un pauc parieras. Se pòt pereu utilisar en cosina, emai siegue pas tròp costumier.
Mai per de qué es aquela de badasseta, puslèu qu’una autra, qu’a donat naissença a l’expression « dançar sus lo serpolet », que vòu dire retrobar la santat ? L’ai jamai entenduda, mai s’atròba dejà dins lo Diccionari d’Achard en 1785, simplament revirada en francés, sensa autre commentari. Pasmens fuguet lòngtemps emplegada, d’abòrd que les autors modèrnes que l’an explicada s’acòrdon totei sus sa significacion. E verai qu’es polida ! Mai aquò nos ditz pas la rason de sa chausida…
Es que seriá justament perqué se rebala per lo sòu e que, un còp la salut retrobada, lo garit pren plaser a la chauchar ela en signe de victòria (emai que sente bòn) ? Per mostrar que desenant a plus besonh de remèdi ? Ò pus simplament que, a dançar per dançar, tant o vau faire sus lo serpolet que sus una autra badassa, au risque alora de s’embroncar, e de cambiar sa malautiá per una cavilha torçuda ò una camba fracha ? Cu o saup o diguèsse !…