Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins « La Provence », edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de vint e tres ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronica, dau 21 de febrier de 2021 en lenga nòsta per l’Agachaire
Ugues de Dinha
Entre lei sants e santas dau jorn, e aqueles que o son pas tant, ne’n retendrai un qu’èra d’aicí. Se sa sòrre, Docelina, fuguet canonisada, eu s’acontentet d’una beatificacion emai, de son temps, tot lo monde li aguèsse dich de sant.
Naissut a Dinha, onte son paire èra marchand, a l’entorn de 1205, la familha anet puei s’installar a Barjòus, e fin finala a Ièras. Istava ailà una pichòta comunautat franciscana que les impressionet fòrça, tant qu’en 1236 Ugues prenguet la rauba dei fraires minors, que ne’n venguet lèu un personatge important e un predicator renomat. E quand Sant Loïs, desbarcat a Ièras en rintrent de crosada, n’aguet ausit parlar, vouguet lo rescontrar e lo mandet quèrre.
Quand arribet, seguit d’un molon d’òmes e de fremas, te faguet au rèi un pròne que vos diso qu’aquò ! Li diguet qu’aviá a son entorn ben tròp de religiós qu’avián ren a l’i faire, e eu lo bèu promier. Que totes aquelei monges que son aquí puslèu que dins sa clastra, emai a manjar de bòna carn e de bòns vins, fan un pecat mortau. Amb aquò donet au rèi de consèus sus la tenguda de son reiaume. Mai quand Sant Loïs, impressionat, vouguet lo retenir, insistent per que demorèsse amb eu, lo temps que restariá en Provença, Ugues s’encanhet, e li respondet qu’anariá ailà onte Dieu l’amariá mielhs veire que dins la companhiá dau rèi…
Jean Yves ROYER