Vequí, la rentrada es pròcha ! Gramàtica, vocabulari, tèxtos, cançons, articles, merendas e ne’n passi…….Vi rapelerà quauqua ren bessai ?
E au mitan dei nòvas, la creacion d’un novèu atalier “Cors de niçard – vivaro-aupenc” alestit denant aquest estiu, per lu animators de l’IEO-06.
Lo seten atalier de cors de lenga. Animat per l’amic Marc WALTZER.
Mi siáu permès de li demandar d’expligar coma li erà venguda l’idea d’animar un atalier de lenga. Cen qu’es lo sieu estacament au país de Niça, a la lenga, quant fa de temps qu’es sòci de l’I.E.O. Finda quora a dechidat de donar una man ai animators, coma avia alestit l’animacion dei cors, eca…
Marc : Coma lo sabes, siáu pròpi estacat a la nòstra curtura, qu’es aquela de ma maire e la mieu vida tota auguèri gran-pena de veire lo sieu recul de la vida quotidiana.
Da jove, èri sòci dau CCOc mas lo temps e la vida non m’an laissat faire mai per la lenga. Aüra que lu pichoi e lo mieu travalh mi laissan un pauc quiets, ai decidat de tornar emparar la lenga e de m’investir un pauc de mai.
Lu cors de Joan-Pèire Spies a Drap e lu amics de l’I.E.O son arribats pròpi a talh e aüra es un apontament qu’asperi cada setmana. Emparar sensa trasmetre, non mi sembla la bòna tòca, es per aquò que naturalament mi siáu pantaiat de faire quauqua ren per ajudar, coma pòdi, lo C.A de l’I.E.O e perque pas durbir un atalier de nicard-aupenc. La comuna de Contes e lo sieu cònsol qu’avèm rescontrat ‘mé Joan-Pèire Baquié e Joan-Pèire Spies estent d’acòrdi de metre a la nòstra disposicion una sala en la maion de la joinessa, avèm decidat de faire dau mieu pantais una realitat.
Coma non siáu un ver magistre, aurai un ròtle d’animator e ai ja contactat d’amics per m’ajudar : anam cantar, parlar, faire de coïna. Per alestir tot aquò, mi siáu virat devèrs lo nòstre president Joan-Pèire Baquié e avèm passat d’oras a travalhar la lenga. Ai passat lo D.C.L-Occitan (Diplòma de Competença en Lenga) e m’en vau faire lo mai possible per èstre au ponch a la rentrada.
Vequí mi sembla d’aver respondut ai tieu questions, m’en retòrni au mieu diménegue.
Baietas en toi.
A ben lèu.
Marc