Amics occitans, la cronica Ribon-Ribanha d’ancuei, titrada “Efedrismòs, bòcha-camala.”, v’es prepauada da Joan-Pèire BAQUIÉ, president onorari de l’IEO-06.
Asperam tanben lu vòstres escrichs per li cronicas futuri, que sigon racòntes dau passat ò dau quotidian, articles jornalistics, galejadas, poesias, cançons, scenetas de teatre, bandas dessenhadi…
a l’adreça : ribonribanha@yahoo.fr
“La garderem ribon-ribanha, nòsta rebèla lenga d’Òc !
Efedrismòs, bòcha-camala.
Au mes de mai-junh d’aquest an anèri visitar lo Canadà. Anèri tra autres au musèu dei Bèi Arts de Montreal consacrat ai nacions premieri d’aquest país.
Au segond plan dau musèu s’atròva, tra autres, la colleccion dei boitas a incens japonesi (kōgō) de Jòrgi Clemenceau. Li boitas de savèu e de porcelana son ben enregadi sus de pichini laissas. Es un incant veire aquò.
Sus lo meme plan faguèri la descuberta d’una estatueta en tèrra cuecha dau segond sècolo denant Crist qu’arrepresenta lo juec d’efedrismòs. Aquest juec populari dei pichoi mescla, juec de bòchas e juec de portadura. L’escultura mòstra lo moment que la joveneta qu’a pas capitat a revirar una pèira mai gròssa que la sieua, deu camalar lo vinchitor sus la sieu esquina. Aquí, lo vinchitor es Eròs, dieu de l’amor. La presença d’Eròs en aquesta scèna familiara porria remandar a un matrimòni e ai promessas de la joveneta. Es cen que nen ditz la legenda legada a l’estàtua.
Aquela pi ! Aquest juec vèn dei grecs ancians. Aquò m’a laissat nec. A Niça lo conoissem sota lo nom de « bòcha-camala » e m’es estat comunicat en lo 1985 da Gusto PANUZZI (quartier RIQUIER) e Robèrt BRACCO (quartier de la MAGDALENA). Lu doi informators mi diguèron que l’i jugavan a la sortida de l’escòla (1).
L’i si jugava a doi, cadun avia una pèira. A torn a torn, un, mandava la pèira (bòcha) sus aquela dau sieu companh. Se capitava de l’agantar, lo « bochaire » si faía camalar fins au luec dont s’atrovava la sieu pèira. Lo juec s’acabava sovent davant l’immòble de l’un dei doi pichoi. Robèrt BRACCO mi diguèt que l’i jugava finda un còup adult, quora tornava dau balèti.
Si ditz que lu viatges forman la joinessa, mas pas la joinessa soleta. Ieu pòdi afortir qu’aquesta descuberta luenh de Niça e dei grecs confirmèt lo fach que lu juecs viatjan en l’espaci e dins lo temps e tanben l’origina greca de la cieutat de Niça (2).
(1) Les anciens jeux du Pays-Niçois p80 Jean-Pierre BAQUIÉ)
(2) Nikaïa ò Niké en grec.
Joan-Pèire BAQUIÉ lo 3 de julhet dau 2024.
(function(i,s,o,g,r,a,m)i[‘GoogleAnalyticsObject’]=r;i[r]=i[r]||function()
(i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments),i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o),
m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m)
)(window,document,’script’,’//www.google-analytics.com/analytics.js’,’ga’);
ga(‘create’, ‘UA-61053539-1’, ‘auto’);
ga(‘send’, ‘pageview’);