Dins lo quadre dei cors de lenga de l’IEO-06 a Niça lu escolans deuguèron escriure en quauqui regas una istòria partent de sièis imatges e dei consignas seguenti :
– Metre en òrdre lu imatges : 1, 2, 3, 4, 5, 6 e contar una istòria ( identificar lo decòro, lu personatges, lu sentiments dei protagonistas…)
– Inventar ò imaginar de situacions parieri (decontectualizacion : vaccinacion per viatjar luenh, vaccinacion COVID…).
– Inventar una fin (De que si passa après ?).
Vequí lo travalh d’escritura d’unu escolans :
Lo tèxte de Choaseta
PAU
Pau a tretze ans. Per lo premier còup va solet au laboratòri d’analisas. Dins la sala d’aspera, non quita dei uelhs lo sieu esmartfòne.
L’infirmiera, soguinhe totplen, duerbe la pòrta dau sieu gabinet e ditz « Es a tu ».
Estonat, sorprés en capissent qu’es ela que li va faire una presa de sang. Non saup coma si passa ?
L’infirmiera l’a fach assetar, li ditz de remontar la mancha drecha dau sieu vestit fins au plec du coe per trovar una bòna vena e li mòstra la serengla embé cu li prendrà lo sang.
Totjorn en lo rassegurant, li demanda de fermar lo ponhe, li passa un coton desinfectant sus lo plec du coe. Mieg-figa, mieg-raïm, la regarda faire en tant que l’infirmiera s’alestisse a lo pónher.
Finalament, soguinhant, si ditz que non èra tant dolorós, Pau es fier de si-meme.
De fach, conscient ò non, es vengut un adult dins lo sieu còrs d’enfant.
BD de Crestiana :
BD de Crestian :
Es coma aquò que lo pichon venguèt un mèstre en leteratura, e finda, un mèstre en lenga regionala. Embé aquest vaccin miracle, lo garçonet venguèt un autor conoissut e venguèt consultant en li classas bilingüi de Niça.