Dins lo quadre dei cors de lenga de l’IEO-06 a Niça lu escolans deuguèron escriure en quauqui regas una istòria partent de cinc imatges e dei consignas seguenti :
– Metre en òrdre lu imatges : 1, 2, 3, 4, 5 e contar una istòria ( identificar lo decòro, lu personatges, lu sentiments dei protagonistas…)
– Inventar ò imaginar de situacions parieri.
– Inventar una fin (De que si passa après ?).
Vequí lo travalh d’escritura d’unu escolans :
L’accident
Un jove, berris bruns, portant un vestit violet e un jove blond vestit de jaune juegan au balon sus lo marchapen, doi veituras l’i son a la sosta.
Lo brun manda lo balon au sieu amic que dona una ponchapen au balon que degòla sus la carriera entre li doi veituras.
Lo blond es restat sus lo marchapen e montra embé lo braç tendut lo balon. Lo brun degòla dins la carriera per agantar lo balon just au moment dont una veitura arriba conducha da una frema jove escombuida, que frena bruscament. Lo brun pilha paur e li fa signe de s’arrestar.
Mas, a n’aquesta vitessa, per una veitura li fau 15m per s’arrestar, l’accident es inevitable. Lo jove aterisse sus lo capòt, s’agrapa ai pana-glacas e fa un soguinhe a la menairitz.
Tot s’acaba ben, meme pas de costat da faire, solament a passar la baranha dei baudos venguts veire l’accident e lo miraculat.
Choaseta
BD de Crestiana
Juec de balon per carriera
Coma lo sabètz, estel estiu anèri veire ma familha que viu a Cambridge, una pròpi bèla ciutat que vos aconselhi de visitar.
Brefle, au segond jorn de la mieu arribada anèri visitar lo jardin botanic de la vila.
Per camin la mieu atencion si portèt sus de doi pichoi, d’un desenau d’annadas, que jugavan au balon sus d’un marcha-pen pas mai larg d’un mètre cinquanta a doi mètres.
Es aquí que mi diguèri, parlèssi un pauc mai l’inglés, porrii dire lo dangier que l’i a de jugar au balon per carriera. Eri a trantalhar coma virar la mieu sentença quora lo balon dei pichoi s’escapèt au mitan dau camin.
De veituras èran parquejadi de costat e un dei doi pichoi si metèt a córrer darrier dau sieu balon. Cridèri : « Mèfi ! » (Look out !) qu’una veitura roja arribava embé velocitat. La frema que menava frenèt sus lo còup. Avia lu uelhs espalancats, la boca duberta, lo morre descolorit, lu braç tetanizats sus lo volant. De gròs degots de sudors li calavan dau frònt, venia d’aver la paur de la sieu vida.
La veitura s’èra arrestada a dètz centimètres dau pichon que eu tanben ne’n menava pas larg. Avia vist arribar la veitura sus d’eu au darrier moment. Tot au sieu juec, embé la pauc de perdre lo sieu balon, avia en ren, pensat au dangier. S’èra precipitat per sauvar lo balon, coma l’auria fach per sauvar una persona. E aüra restava aquí, nec, sensa bolegar, l’alen cort, la boca duberta au mitan dau camin.
La frema calèt pi de la veitura s’assegurèt que tot anava ben per lo pichon de cen que capissèri, pi remontèt en la sieu veitura.
Ja, darrier, la coa dei veituras èran a cornar despacients d’anar ai sieu ocupacions. La frema s’en partèt mai plan que quora la veguèri arribar e ieu perseguèri lo mieu camin fins au jardin botanic que m’asperava per mi liurar toti li sieu riquessas. Ensin va la vida !
JPB lo 13/10/2021