Vaquí la cronica setmanièra de l’Agachaire d’aquest diménegue (dimenge) dins “La Provence”, edicion deis Aups. Per informacion, aquesta cronica comencèt, l’i a mai de dètz-e-vuech ans, lo 8 de junh de 1997. Òsca !
Cronicas, dau 1 de mai de 2016 en lenga nòsta per l’Agachaire
L’Esparcet
Siam au promier jorn de mai e, coma ditz la vièlha cançon nòsta, « Vaquí lo polit mes de mai »… Aquela cançon, coma sabo pas tròp d’onte sòrte, ni cu promier l’a recampada, ai picat sus lo Net la frasa que vèno d’escriure (ambé lei verguetas) : n’ai agut 2530 respònsas, e dins lo nombre fòrça interpretacions musicalas, que les podretz anar ausir.
Mai coma aviáu pas enveja de totei lei regardar, me siáu pensat qu’estent una cançon vièlha, amb una autra grafia saubriáu benlèu ce que cercavo. Adonc ai assajat « Vaqui lou poulit mes de mai », e n’ai agut 7 ocurréncias, de soncament 3 sitis diferents. Auriáu jamai pensat a una tala diferéncia de preséncia en linha dei doas grafias ! Aquò dich, ai pas per aquò trobat la respònsa a ma question, que fòrça monde la dison de son endrech, aquela cançon…
Adonc, fauta de posquer ne’n dire mai aquí dessús, ai regardat lo jorn qu’eriam au calendier republican, e me siáu avisat qu’aqueste Duodí 12 de Floreal, eu celebrava l’Esparcet. E tant qu’èro a netejar ai picat lo mot. Ce que m’a aprés qu’èra pereu aceptat en francés, emai l’òm li diguèsse de vièlh e de regionau, rapòrt a Olivier de Serres que l’emplegava en 1600 dins son òbra, que de tot segur ne’n deviá pas conóisser d’autre…
Basta : podètz continuar a li dire d’esparcet, se lo « sainfoin » vos vèn pas de tròp…
Jean Yves ROYER
